Rouw 2

Onder de oppervlakte of er achter..

Alles wat ik maak is geladen met mijn levenservaringen maar de tijd neemt alle ervaringen mee en vervaagt ze tot herinneringen en vaagt nog verder tot ik er niet meer zal zijn, net zoals mijn voorouders er niet meer zijn. Alles wat ik was en leefde wordt een onverstaanbaar gemurmel in de grote stroom van alle mensen die ooit geweest zijn met hun typische menselijk al te menselijke ervaringen die niet meer uniek en individueel zijn. Voor die anonieme mensenmassa waar ik deel van ben, maak ik wat ik maak met alle liefde die ik geven kan, voor dat nietige microscopisch kleine woelende leven in een oneindig universum, voortdurend in heroïsche verandering. De natuur gaat verder en is zoveel rijker dan het persoonlijke.  

De dood geeft een ongekende intensiteit en puurheid en maakt tegelijk alles onbelangrijk.